donderdag 8 januari 2009

Cambodja

Een laatste stunt

Na twee weken lang een vlakke weg met wind mee, gaan we het fietsen voor het eerst bijna saai vinden. Als we aankomen in Cambodja, Stung Treng, wachten ons nog eens 650 saaie kilometers naar de tempels van Angkor en daar worden we wat rusteloos van. Er zou ook een afsnij-route moeten bestaan, dwars door het binnenland maar daar is nauwelijks iets over bekend.....We nemen een volle dag om het eens goed uit te zoeken; internet, reisgidsen, landkaarten maar vooral rondvraag bij de bevolking. De adviezen variëren van 'absoluut onmogelijk' naar 'difficult but possible'. We hebben dus een sprankje hoop en besluiten het erop te wagen. We slaan eten in voor 3 dagen plus noodrantsoen en kopen de beste kaart die we kunnen vinden uit het interieur van een internetcafé. De adrenaline begint te stijgen en als de wekker 's ochtends gaat springen we haast uit bed, wat staat ons te wachten?!

Na het oversteken van de Mekong staan we dan met de fiets op een stoffige zandweg. Met wat geluk vinden we de afslag naar onze weg, een heus wandelpaadje dwars door de jungle. We stuiteren de hele dag over boomwortels, doorkruisen stroompjes, bukken voor enorme takken en lopen over wankele boomstam-bruggen. Zo nu en dan komt een scootertje ons tegemoet, of zien we een ossenwagen bij kleine hutjes. Doordat we ons topfit voelen en de grond van hard zand is, gaan we sneller dan gedacht. In dit gebied zijn nog veel landmijnen aanwezig, camperen in het bos is dan ook onverstandig. We zijn daarom erg blij als we in een dorp kunnen slapen bij mensen thuis.
Dag 2 gaat echter een stukje zwaarder met behoorlijke stukken mul zand waardoor we de fietsen veel moeten duwen en zelf in het stof happen. Het lukt toch de grotere plaats Preaher Vehear te bereiken en we voelen weer een ouderwetse triomf: het gaat ons lukken! 'S Ochtends zien we bij het wegrijden een groot veld waarop gevoetbald wordt en besluiten even te kijken. Binnen een minuut wordt Maarten gevraagd een wedstrijdje mee te doen met het lokale kersttoernooi. Veel teamleden spelen op blote voeten en de grensrechters vlaggen met een tak vol bladeren, maar men speelt bloedfanatiek en er is veel plubliek. Bij het eerste balcontact wordt hard gelachen en “Van Nistelrooy!” geroepen. Cambodjanen lachen sowieso zeer gemakkelijk, ze doen het de hele dag en het werkt enorm aanstekelijk. Als we onderweg een fietser inhalen, rolt de man bijna van zijn fiets van het lachen en hij blijft er een paar minuten in hangen. Of het nou uitlachen is of niet, we worden er in ieder geval super vrolijk van. Een teamgenoot van Maarten vraagt ons waar we naar toe gaan en als hij over de tempels van Angkor hoort, vraagt hij: “ waarom vinden alle toeristen die tempels hier toch zo leuk?”.
Dag 3 bereiken we de eerste tempel, Koh Ker, afgelegen in de jungle. Van de bewakers mag onze tent ernaast staan en bij de buurvrouw mogen we ons wassen. Ik krijg een sarong van haar aan en Maarten een gezellig rokje, zo kunnen we het water uit de waterton scheppen en ons wassen in de tuin terwijl de familie er omheen zit. In het schemer lopen we alleen langs de tempels, heel indrukwekkend. Het is kerstavond als we even later aan een geweldige campingmaaltijd voor ons tentje zitten op deze bijzondere plek. Ook de volgende dag mag onze tent naast een oude tempel staan, op de veranda van de bewaker. We sluipen s' avonds achter een tenger vrouwtje aan door de tempel naar alle mooie plekjes.
Na 5 dagen ploeteren, volledig bedekt in rood stof, maar met een glimlach van oor tot oor bereiken we Siem Reap. We hebben het geflikt! Dit binnendoor-avontuur hadden we voor geen goud willen missen. In de korte tijd dat we in Cambodja zijn geweest, zijn we heel enthousiast geworden over de bevolking. De mensen zijn altijd vrolijk, geinteresseerd en in staat de mooiste glimlach tevoorschijn te toveren. Nu resteren nog 2 dagen tot aan de grens met Thailand. Het is recht toe recht aan, maar het is zeker niet saai. De weg verkeert in dramatische staat en we voelen ons zelfs gedwongen stofkapjes te kopen. Gelukkig kunnen ze aan Thaise zijde meteen weer af. Op naar Bangkok voor Oud en Nieuw!

3 opmerkingen:

Ting Tong Farang zei

Schitterd weblog verslag hebben jullie gemaakt, mijn complimenten, Rob
http://www.thailandgek.nl/cambodja.htm

Anoniem zei

Allereerst voor jullie een gelukkig, sportief, gezond en
(voorlopig nog)avontuurlijk 2009.
Het blijft voor ons ook een avontuur en leven ons telkens weer in als er een verslag binnen komt. We blijven het fantastisch vinden dat jullie dit aangedurfd hebben en wij genieten er ook van. Wij wensen jullie nog geweldige weken, en mochten er geen verslagen meer komen, dan hopen wij jullie
gezond en wel en vol met verhalen terug te zien in ons altijd gezellige Riel.
Groetjes Marian en Andre

Anoniem zei

Gewldig verhaal weer. Jammer dat het bijna afgelopen is.

Louise