Thailand

De Beloning

Thailand is een prachtig vakantieland, in het bijzonder voor uitgebluste fietsers als wij. De afgelopen maanden hebben we ons door de moeilijke momenten heengesleept met fantasien over Thaise stranden, Beach-resorts en lekker eten met Engelstalige menukaarten. Thailand heeft de verwachtingen meer dan waargemaakt.

Toch fietsen we al met al 1200km in Thailand in 13 fietsdagen, veelal over goede wegen, zonder bergachtige opstakels en altijd met de noordoostelijke droge moesonwind in de rug. Het is groen van de bossen, rijstvelden, palmolie- en rubberplantages. De mensen zijn als overal aardig en behulpzaam en in het zuiden herkennen we de bijzondere gastvrijheid die we eerder in andere moslimgebieden zijn tegengekomen. Het weer is fantastisch, al is het op de fiets soms flink zweten geblazen door de vochtige hitte.

Bijzonder is dat we Google Maps in de variant voor voetgangers de route laten uittekenen en dat we daardoor vaak via allerlei ongeasfalteerde wegen feilloos en zeer gericht onze bestemming bereiken. We treffen een aantal opvallende gebruiken aan. Zo staan er voor vele huizen prachtige, grote stieren te pronken. Je ziet ze niet werken op het land, vlees eet men hier zeer weinig en ze zien er uitzonderlijk sterk en gezond uit. Na enkele dagen komen we er achter dat het een hobby is; de mannen hopen een goede vechtstier op te voeden om er veel geld mee te verdienen. Degene die zich geen stier kunnen veroorloven storten zich op het houden van zangvogels. Ze verzamelen zich met hun brommers en vogelkooien en een jury bepaalt welk vogeltje het beste en langste zingt. Er wordt volop gewed en de eigenaar van het winnende vogeltje is apetrots als zijn vrienden ons gebaren de vogel te filmen.

De overige 24 dagen in Thailand brengen we heel anders door: nieuwjaar vieren in Bangkok, op bezoek bij Robert en Monique in Pattaya, cursus kitesurfen, Thaise massages, duiken bij Koh Tao, relaxen in een resort op Koh Lanta, snorkelen, grotten en natuurparken bezichtigen en tenslotte zeekayakken in Nationaal Park Tarutao. Dat is wat je noemt een beloning!

Na vier dagen kayakken in kalm, tropisch water brengen we een idee op aan onze gids. In het water leeft hier fluoriserend plankton dat zichtbaar wordt in de golven of als je er in het donker doorheen vaart. Wij willen daarom 's nachts kayakken! De gids vindt het prima. Onder de sterrenhemel licht het plankton schitterend op bij onze peddels. Aan de overkant merken we echter dat de wind flink sterker is geworden en we gaan snel terug. De golven en de wind maken het ons echt moeilijk en we doen ons best bij elkaar te blijven. Hierdoor hebben we weinig oog voor het plankton maar meer voor de lampjes op het eiland waar we heen willen. Veilig bereiken we uiteindelijk toch ons paradijselijke strand.

Nog tien dagen door Malaysie en we zijn weer thuis.

Gelukkig hebben we de foto's nog: http://picasaweb.google.com/maartenhovers